نحوه نگهداری آثار باستانی در مهمترین موزه ایران گزارشی از پویا منصفی تهرانی :: پویا منصفی تهرانی کارشناس حقوق بین املل و پژوهشگر تاریخ

نحوه نگهداری آثار باستانی در مهمترین موزه ایران

موزه لوور ایران !

بله اینجا موزه ایران باستان است !

متاسفانه من خود شاهد نگهداری مضحک این اشیا در موزه ایران باستان بوده ام. مجسمه کوچک ازدواج مقدس شاهکار با ارزش را برای تحقیقی دانشگاهی با هزار منت به من نشان دادند . آن را از میان جعبه کارتن و مقداری پنبه بیرون آوردند. جالب است بدانید کتابخانه موزه آبگینه کتاب عکس این اثر را امانت نمی دهد!

چوت اعتقاد دارد با عکس ان امکان ربوده شدن اثر با سفارش مشتری خارجی وجود داشته باشد

بعدش در موزه ایران باستان اصلشو دادند به دستم ! از ترس حاضر نشدم آنرا در دست بگیرم و مسئول آن با بی تفاوتی آنرا رو ی میز گذاشت تا از آن عکس بگیرم ! محل نگهداری در کمد قسمت اداری بود!!

اینجا طبقه پایین و انبار موزه لوور ایران است
مرکز نگهداری یک مشت تاریخ بی ارزش چند هزار ساله !!

چند نکته قابل توجه ! فقط جهت اطلاع !

عکسها را من نگرفتم و از خبرنگار خبرگذاری فارس است و کار دشمنان ایران نیست

اشیای تاریخی وقتی از زیر خاک خارج می شوند باید در دمای مناسب و محیط خاص نگه داری شوند و گونه به سرعت تخریب می شوند . دلیل علمی این مساله تغغیر کربن های ساختاری انها در طول سالهایی است که در محیطی متفاوت یعنی در زیر خاک و رطوبت متفاوت و دور از نور قرار گرفته اند

اساتید باستان شناس ایران سالهاست که اجازه حفاری نمی دهند و در اماکنی مانند تپه های شوش و حتی تخت جمشید با اینکه گمانه زنی شده است و مشخص است اشیا و اماکنی در زیر زمین قرار دارد انها را خارج نمی کنند چون محل مناسبی برای نگهداری اثار تاریخی نداریم و به جاش مسجد زیاد داریم !! تاریخ و اثار و اماکن تاریخی شناسنامه یک کشور و یک ملت است . کشوری بدون تاریخ و گذشته همانند انسانی بدون پدر و مادر است ! یک حرومزاده

اساتید باستانشناسی بر این اساس اماکنی را که می دانند اثار تاریخی دارد با خاک رس می پوشانند و وظیفه محافظت ان را به یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که عموما سرباز هایی بدون سلاح و بی تجربه هستند می دهند و شکارچیان میراث فرهنگی به راحتی می توانند اثار تاریخی ایران را خارج کنند و با کمک مافیای داخلی به قیمت های خوب در بازار های بین المللی به فروش برسانند و از همه بدتر این که این اشیا و اثار را در موزه های خارجی به نمایش می زارند و زیر ان می نویسند تمدن مصر !! محل کشف : امارات متحده عربی ! و یا محل کشف عربستان سعودی !

کشورهای دیگر ارزو داشتند چنین اثاری داشته باشند و برای هر قطعه ان هزاران دلار حاضرند خرج کنند .

دردیست که غیر مردن ان را دوا نباشد

پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

از این داستانها در طول دوران کارم با میراث فرهنگی انقدر دیده ام که شاید بشود در مورش کتاب نوشت . اما واقعا چه می شود گفت …….

پژوهش از : پویا منصفی تهرانی