آخرین نقشه بین المللی ایران
پیش از جدا شدن سرزمینهای تاریخی آن
انتشارات تامسون (1814(
با توجه به تهدید های مرزی موجود علیه تمامیت ارضی ایران بد نیست به این نکته اشاره کنیم که سرزمین کنونی ایران، تنها سی درصد از ناحیهای وسیع است که در تاریخ با نامهای «ایرانزمین»،«ایرانبزرگ » یا «ایرانشهر» و در جغرافیا با نام «فلات ایران» شناخته می شود. ترفند ها و دسیسه های بیگانگان و سستی پادشاهان بی کفایت گذشته بخش های زیادی ازاین سرزمین کهن را در طول فاصله کوتاه 196 ساله از ایران بزرگ جدا نمود که مروری بر چگونگی هر یک از این جدایی ها به رغم تلخی بسیار برای میهن گرایان ایرانی جهت الزام جدیت و حساسیت ما دست کم برای حفظ سرزمین های باقیمانده موجود بسیار آموزنده خواهد بود..
مساحت سرزمینهای جدا شده از ایران درونی به همراه دو سوم کردستانات (که در دوره صفویه به اشغال عثمانی در آمد و بعد ها در بین سه کشور ترکیه،عراق و سوریه تقسیم شد) به مساحت تقریبی 200000ک.م. و نیز عراق به مساحت 438317ک.م. در جمع حدود 3.5 میلیون کیلومتر مربع بالغ می شود که این مقدار تجزیه یک کشور در کل تاریخ ایران و دنیا بی سابقه است. |
نحوه نگهداری آثار باستانی در مهمترین موزه ایران
موزه لوور ایران !
بله اینجا موزه ایران باستان است !
متاسفانه من خود شاهد نگهداری مضحک این اشیا در موزه ایران باستان بوده ام. مجسمه کوچک ازدواج مقدس شاهکار با ارزش را برای تحقیقی دانشگاهی با هزار منت به من نشان دادند . آن را از میان جعبه کارتن و مقداری پنبه بیرون آوردند. جالب است بدانید کتابخانه موزه آبگینه کتاب عکس این اثر را امانت نمی دهد!
چوت اعتقاد دارد با عکس ان امکان ربوده شدن اثر با سفارش مشتری خارجی وجود داشته باشد
بعدش در موزه ایران باستان اصلشو دادند به دستم ! از ترس حاضر نشدم آنرا در دست بگیرم و مسئول آن با بی تفاوتی آنرا رو ی میز گذاشت تا از آن عکس بگیرم ! محل نگهداری در کمد قسمت اداری بود!!
اینجا طبقه پایین و انبار موزه لوور ایران است
مرکز نگهداری یک مشت تاریخ بی ارزش چند هزار ساله !!
چند نکته قابل توجه ! فقط جهت اطلاع !
عکسها را من نگرفتم و از خبرنگار خبرگذاری فارس است و کار دشمنان ایران نیست
اشیای تاریخی وقتی از زیر خاک خارج می شوند باید در دمای مناسب و محیط خاص نگه داری شوند و گونه به سرعت تخریب می شوند . دلیل علمی این مساله تغغیر کربن های ساختاری انها در طول سالهایی است که در محیطی متفاوت یعنی در زیر خاک و رطوبت متفاوت و دور از نور قرار گرفته اند
اساتید باستان شناس ایران سالهاست که اجازه حفاری نمی دهند و در اماکنی مانند تپه های شوش و حتی تخت جمشید با اینکه گمانه زنی شده است و مشخص است اشیا و اماکنی در زیر زمین قرار دارد انها را خارج نمی کنند چون محل مناسبی برای نگهداری اثار تاریخی نداریم و به جاش مسجد زیاد داریم !! تاریخ و اثار و اماکن تاریخی شناسنامه یک کشور و یک ملت است . کشوری بدون تاریخ و گذشته همانند انسانی بدون پدر و مادر است ! یک حرومزاده
اساتید باستانشناسی بر این اساس اماکنی را که می دانند اثار تاریخی دارد با خاک رس می پوشانند و وظیفه محافظت ان را به یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که عموما سرباز هایی بدون سلاح و بی تجربه هستند می دهند و شکارچیان میراث فرهنگی به راحتی می توانند اثار تاریخی ایران را خارج کنند و با کمک مافیای داخلی به قیمت های خوب در بازار های بین المللی به فروش برسانند و از همه بدتر این که این اشیا و اثار را در موزه های خارجی به نمایش می زارند و زیر ان می نویسند تمدن مصر !! محل کشف : امارات متحده عربی ! و یا محل کشف عربستان سعودی !
کشورهای دیگر ارزو داشتند چنین اثاری داشته باشند و برای هر قطعه ان هزاران دلار حاضرند خرج کنند .
دردیست که غیر مردن ان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن
از این داستانها در طول دوران کارم با میراث فرهنگی انقدر دیده ام که شاید بشود در مورش کتاب نوشت . اما واقعا چه می شود گفت …….
پژوهش از : پویا منصفی تهرانی
سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
انچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
اینجا ایران است سرزمین عجایب !
تاریخ در خدمت پای نمازگزاران مومنه
پایه ستون تخت جمشید با قدمت 2000 سال که به نماز خانه خواهران در کنار تخت جمشید انتقال یافته تا نماز گزاران در پوشیدن و در اوردن کفش دچار مشکل نشوند.
موزه دیرینه شناسی کرمان !
استان کرمان منطقه ای است با ۸ تا ۱۰ هزار سال سابقه تاریخی و ماقبل تاریخ
فصل زرشگ چینی و جشن برداشت زرشک در بیرجند
Harvesting Berberis in Birjand, Iran
Zereshk is the Persian name for the dried fruit of Berberis vulgaris, which are widely cultivated in Iran. Iran is the largest producer of zereshk and saffron in the world. Zereshk and saffron are produced on the same land and the harvest is at the same time
The South Khorasan province in Iran is the main area of zereshk and saffron production in the world. Barberry cultivation in Iran is concentrated in the South Khorasan province, especially around Birjand and Qaen. About 85% of production is in Qaen and about 15% in Birjand. According to evidence the cultivation of seedless barberry in South Khorasan goes back to two hundred years ago
Zereshk is widely used in cooking, imparting a tart flavor to chicken dishes. It is usually cooked with rice, called zereshk polo, and provides a nice meal with chicken
In colloquial Persian, zereshk is used as a term for showing dissent or disagreement, similar to the usage of "blowing a raspberry" in English. Although not a vulgar term in that context, it is not used in polite speech