تاریخچه لباس ایرانی در یک نگاه

 لباس زنان ایرانی در نگاه تصویر

 

\

 

 

 

 

 

 

 

ناریخچه لباس در ایـــران

 

 

ایرانیان از بیش از 10 هزار سال پیش دارای تمدن بوده‌اند. از این رو، ریشه‌ی بسیاری از دستاوردهای بشر را در این تمدن می‌توان یافت. برای مثال، نخستین ابزار ریسندگی و بافندگی در غار کمربند، نزدیک بهشهر، یافت شده است که به 7 هزار سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. به علاوه، در قدیمی‌ترین بخش‌های شهر باستانی شوش، که در خوزستان قرار دارد، سوزن‌های سوراخ‌دار پیدا شده است.

این دستاوردهای و نوآوری‌های دیگری که در دوران‌های بعدی رخ داد، صنعت پارچه و پوشاک ایران را پیشتاز و سرآمد جهانیان کرد. جالب است بدانید اسکندر مقدونی، با آن‌که به ایران حمله و آن را اشغال کرده بود، لباس ایرانی می‌پوشید. در این جا به برخی از نوآوری‌های ایرانیان در زمینه‌ی پوشاک و پارچه اشاره می‌شود.


کت و شلوار
ایرانیان نخستین مردمانی بودند که کت آستین‌دار و شلوار می‌پوشیدند. مردمان تمدن‌های دیگر، بابلی‌ها، آشوری‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها، شلوار نمی‌پوشیدند و حتی یونانی‌ها ایرانیان را به خاطر شلوارهای رنگی‌شان مسخره می‌کردند. ایرانیان حتی نوعی شلوار ویژه‌ی سوارکاری نیز داشتند که تنگ و چسبان بود و اغلب از چرم ساخته می‌شد.



شلوار در اصل شروال خوانده می‌شد. عرب‌ها آن را سروال نامیدند و جمع آن را سراویل می‌گویند. در ترکی و کردی نیز شروال گفته می شود. مجارها آن را شلواری می نامند و در لاتین به آن سارابارا می گویند. در زبان انگلیسی هم به آن پاجاما گفته میشود که از واژه ی پای جامه ساخته شده که از واژه های فارسی کهن است.

لباس هخامنشی

چاپ شده بر روی مهر هخامنشی  - محل نگهداری موزه لوور فرانسه

پوشش زنان

ایرانیان از دیرباز به پاکدامنی اهمیت می‌دادند و زنان ایرانی پوشیده با چادر یا پوشش‌های دیگری که بخش‌هایی از موها را می‌پوشاند و تنه را در بر می‌گرفت، در میان مردان ظاهر می‌شدند. در یک مهر سنگی استوانه‌ای که از دوره‌ی هخامنشی برجای مانده و اکنون در موزه‌ی لوور فرانسه نگهداری می‌شود، شاهزاده‌ی ایرانی و ندیمه‌هایش دیده می شود که شاهزاده چادر و ندیمه‌ها سرپوش دارند. در طرحی که روی سنگی در ارگیلی ترکیه نقش بسته است، زن ایرانی باپوشش چادر و سوار بر اسب دیده می‌شود. حتی سرپوش‌های پارچه‌ای دوره‌ی هخامنشی از زیر برف‌های منطقه‌ی پازریک روسیه پیدا شده است. (یادآوری می‌شود، سرزمین‌هایی که نام بردیم، بخشی از امپراطوری پهناور پارس‌ها بودند.)

  گلدوزی

نقش زدن بر پارچه و لباس از دیرباز در ایران مرسوم بود. در تابوت سنگی اسکندر که در موزه‌ی استامبول نگهداری می‌شود، ایرانیان شلوارهایی با پارچه‌های زیبا پوشیده‌اند که طرح دار و گاهی نقش‌هایی از گل‌ها دارند. گل‌دوزی در دوره‌ی صفویه به شکوفایی رسید به نحوی که هنرمندان روم شرقی (امپراتوری بیزانس) طرح‌های ایرانی را بر لباس‌های فاخر نقش می‌زدند. حتی ریشه‌ی عنصرهای اصلی گلدوزی امروزی نیز به ایران بازمی‌گردد که از راه کشورهای ساحل دریای مدیترانه به ایتالیا و اسپانیا رفته و بعدها در سرزمین‌های دیگر مورد توجه قرار گرفته است.

ابریشم ایرانی
بافتن پارچه از ایران آغاز شده و تا دروه‌ی صفوی از مهم‌ترین فرآورده‌های صادراتی ایرانیان بوده است. با آن که بافت ابریشم به چینی‌ها بازمی‌گردد، ابریشم ایرانی در دوره‌ی ساسانیان به چنان کیفیت و ظرافتی رسیده بود که چینی‌ها نیز از ایران پارچه‌ی ابریشمی وارد می‌کردند. برخی از پارچه‌های ایرانی که ویژه‌ی اسقف‌ها تهیه شده، هنوز در گنجینه‌های کلیساهای اروپا نگهداری می‌شود.

خشایارشاه و همراهانش

ردپای شکوه صنعت پارچه‌بافی را در واژه‌های ایرانی که به زبان‌های مختلف راه‌یافته است، می‌توان پیدا کرد.
در زبان عربی: دیباج (از واژه‌ی دیباگ به مفهوم زری ابریشمی) و استبرق (از واژه‌ی ستبرگ به مفهوم نوعی پارچه‌ی ابریشمی)
در زبان انگلیسی: Tafta (از واژه‌ی تافته به مفهوم نوعی پارچه‌ی ابریشمی) Chintz (از واژه‌ی چیت به مفهوم نوعی پارچه)
در زبان روسی: Izarbaf (از واژه‌ی هزارباف به مفهوم پارچه‌ی زری گلابتون) و Partcha (از واژه‌ی پارچه)

لباس ورزش
ایرانیان نخستین مردمانی هستند که از لباس ورزشی استفاده می‌کردند. چوگان ورزش باستانی و مورد علاقه‌ی ایرانیان بود. چوگان بازان نوعی پیراهن نیم‌آستین و شلوار تنگی می‌پوشیدند تا هنگاه بازی راحت‌تر باشند. جنس پیراهن چوگان بازی را نیز نوعی انتخاب کرده بودند تا کم‌تر عرق کنند. انگلیسی‌ها در سال‌های استعمار هندوستان در آن سرزمین با چوگان و لباس نیم آستین آشنا شدند و آن را به خود به اروپا بردند که بعدها به آمریکا نیز راه یافت و به تی‌شرت‌های امروزی منجر شد.

لباس شوالیه ها 
در دوره‌ی اشکانیان و ساسانیان مردان جنگی خود و اسبانشان را زره پوش می‌کردند. در تاق بستان، در کرمانشاه، سربازی زره‌پوش سوار بر اسب زره‌پوش بر پهنه‌ی سنگ کنده‌کاری شده است که با دیدن آن به یاد شوالیه‌های اروپایی می‌افتیم. در واقع، شوالیه‌های اشکانی سرمشق شوالیه‌های اروپایی قرار گرفتند.

 

شوالیه ساسانی

  

نوآوری های دیگر
دستکش: گزنفون، تاریخ‌نگار یونانی با ایرانیانی روبه‌رو شده بود که دستهایشان را در پوست‌های ضخیم و قاب‌هایی نگه می‌داشتند. نمونه‌هایی از دستکش‌های زینتی در موزه‌ی ایران باستان نگهداری می‌شود.
انوع کلاه: ایرانیان از دیرباز کلاه‌های گوناگونی می‌پوشیدند که نشان‌دهنده‌ی موقعیت اجتماعی آنان بود. کلاه پاپ‌ها و حتی تاج برخی از پادشاهان قدیم اروپا، برگرفته از کلاه و تاج‌ پادشاهان ایران است.
چکمه : پوشیدن چکمه‌های چرمی از زمان هخامنشیان مرسوم بود و حتی ژوستی‌نین، امپراتور روم شرقی، چکمه‌های ایرانی می‌پوشید.
شال: هنوز هم در زبان انگلیسی به همین نام خوانده می‌شود (shawl) و نوع مردانه و زنانه‌ی آن هر دو نوآوری ایرانی هستند.

 

تابلو تاریخی

آن سه خرمند: طرحی از سه مغ زردشتی که برای شست‌ و شو و معطر کردن عیسی مسیح(ع) دعوت شده یودند. این تصویر موراییک، بر دیوار کلیسای سنت اپالینار در شهر راون ایتالیا نقش بسته است.

 

عجایب طبیعی ایران در خوزستان پژوهش از پویا منصفی تهرانی

کوه اتشین رامهرمز تا چشمه قیر و خون اژدها

تشکوه یا کوه آتشین رامهرمز از عجائب طبیعی ایران در رامهرمز می‌باشد که در فهرست میراث ملی نیز ثبت شده است. این کوه در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه و ماماتین بعد از روستای گنبد لران، قرار دارد و از گذشته‌های دور تا کنون شبانه روز می‌سوزد، از قدیم مردم محلی به این کوه "تشکوه" می‌گویند. به گفته‌ی کارشناسان زمین شناسی دلیل شعله ور شدن آتش کوه، گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح است. گازهای هیدرکربوری از لایه های مختلف زمین عبور می کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون شعله ور می‌شوند به طوری که در شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده می‌شود. در مجاورت تش‌کوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی توان آتش دیگری روشن کرد.

شهر رامهُرمُز در استان خوزستان و شهرستان رامهرمز قرار گرفته‌است. دهخدا آورده‌است: رامهرمز شهری از بناهای هرمز پادشاه ساسانی است در حوالی شوشتر، که در قدیم به آن «سمنگان» می‌گفته‌اند که آن را ساده کرده، «رامز» "ramez «و منسوب به آن جا را «رامزی»»ramezi" می‌گویند. چون هرمز پادشاه وقت را آشفتگی در دماغ پدید آمد او را از مقر سلطنتی خود استخر بدان شهر آوردند و در آنجا شفا یافت پس آنجا را رام هرمز گفتند

رامهرمز در کنار شوش و شوشتر، دیگر شهر خوزستان می‌باشد که طبق نظر تاریخدانان در دوره‌ای پایتخت ایران بوده‌است. یاقوت حموی می‌گوید که رامهرمز متشکل از دو کلمه رام (shahr) و هرمز (نام یکی از خسروان ساسانی) بوده‌است. برخی می‌گویند رامهرمز نامی کوتاه شده از رامهرمزاردشیر بوده و این شهری است نام دار در خوزستان و عامه مردم خوزستان این شهر را رامز یا به گویش الوار مجاور که «ا» را به «و» تبدیل می‌کنند roomez گویند. برخی نیز گفته‌اند به دلیل بنا شدن شهر رامهرمز در دوره هرمز ساسانی نام این شهر رامهرمز شده‌است.

در جغرافیای تاریخی قدمت خوزستان را بیش از ۱۰۰۰۰ سال می‌دانند و پیدایش قدیمی‌ترین تمدن بشری در شوش و منطقه (انشان) یا (آنزان) ایذه کنونی مشخص گردیده و در دوران هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان نه تنها بر عظمت منطقه افزوده گشت بلکه شهرهایی نیز در آن دوران ایجاد شده که بدون شک رامهرمز یکی از آن شهرهابوده‌است. ویرانه‌های «اسک» بین راه رامهرمز و ارجان در راه بهبهان و ویرانه‌های طاق نصرت به جای مانده از دوره ساسانی در شهر رامهرمز، گذشته پرشکوه تاریخی آن را نشان می‌دهد. در قرن ۴ هـ. ق رامهرمز به سبب کرم ابریشمی که در آن به عمل می‌آمد و به دیگر نقاط صادر می‌شد شهرت جهانی داشت کتابخانه فرقه معتزله دراین شهر بوده‌است.

چشمه قیر 

چشمه های قیر رامهرمز (ماماتین)

منطقه ماماتین در ۲۵ کیلومتری شمال شرق رامهرمز، بستر میراث و ثروتی چند هزار سالست. خون سیاه اژدهایی که به باور اساطیری مردم رامهرمز در جنگ با اسفندیار رویین تن به هلاکت رسید، هنوز از چشمه های قیر ماماتین می جوشد. بررسی لوح هایی که درتخت جمشید به دست آمده نشون می ده هخامنشیان از این چشمه های قیر ظروف خود را می ساختن. ده چشمه قیر با مصالحی مثل قلوه سنگ و ملات ساروج در دو طرف یک مسیل کم آب قرار دارن. آب که با نفت ترکیب شده از چشمه های سیاه رنگ می جوشه و با آب رودخانه ای به نام رود زرد رامهرمز ترکیب می شه و در نهایت وقتی از غلظت نفت و قیرش کم شد به زمین های کشاورزی می رسه. ایرانیان از خون اژدها یا همان قیر جوشیده از زمین برای ساختن بناهای تاریخی و ظروف استفاده می کردن. کشف این ظروف ساخته شده از قیر در تپه چغامیش دزفول مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد مسیح نشون می ده که قیر در بعضی از بناهای تاریخی عیلامی هم کاربرد داشته

بناهای مذهبی شگفت انگیز جهان از پویا منصفی تهرانی

۱۳بنای مذهبی شگفت‌انگیز از سراسر دنیا

مذهب، همواره جایگاه ارزشمندی در میان اقوام و ملت‌های گوناگون داشته است. از قدیم‌الایام، مردم برای برپایی مراسم مذهبی و برای عبادت ، بناهای باشکوهی می‌ساختند. ساخت بناهای ویژه و زیبا به عنوان محل عبادت، به دین و مذهب خاصی اختصاص ندارد و در تمام ادیان و کشورهای گوناگون در تمام طول تاریخ، وجود داشته است. در این مقاله با ۱۳ بنای مذهبی شگفت‌انگیز و باشکوه از سراسر دنیا آشنا می‌شویم.

این سیزده بنای مذهبی، قاره‌ها، دوره‌های زمانی گوناگون و ادیان مذاهب متفاوتی را شامل می‌شوند و به لحاظ ظاهری هیچ کدام با دیگری شباهت ندارند.  هر کدام به لحاظ معماری و تزیینات، کاملا منحصربه‌فرد هستند؛ از یک معبد بودایی در تایلند با حکاکی‌های بی‌نظیر گرفته تا کلیسایی در فنلاند که در گرانیت کنده‌کاری شده است. در این مقاله با این سیزده بنای مذهبی و شگفت‌انگیز از سراسر دنیا آشنا می‌شویم.

Marble Mountains، جنوب شهر دانانگ (Danang)، ویتنام

کوه‌های مرمر یا Ngu Hanh Son، مجموعه‌ای از پنج کوه بلند هستند که بر اساس پنج عنصر طبیعت، فلز، چوب، آب، آتش و خاک، نام‌گذاری شده‌اند. این غارها و تونل‌های شگفت‌انگیز هندو و بودایی در قرن نوزدهم در کوه‌ها ساخته شده اند. یکی از منحصربه‌فرد ترین غارهای این مجموعه، Huyen Khong Grotto است که در آن هیچ نوری نمی‌تابد جز به قاب‌هایی که در حفره‌های سقف قرار گرفته اند. این غارهای دنج با پله‌هایی سنگی به بالای کوه می‌رسند.

 کلیسای Temppeliaukio، هلسینکی، فنلاند

دو برادر در سال ۱۹۶۹ این کلیسای صخره‌ای را خارج از شهر بنا کردند. بنایی باشکوه و جایی برای آرامش و سکوت. این بنا از یک سازه ی گرانیتی که پیش از این وجود داشته، ساخته شده است. این کلیسای لوتران از لحاظ استفاده از عناصر طبیعی، منحصربه‌فرد است؛ اشعه‌های نور خورشید که از پنجره‌های سقفی به داخل می‌تابد، شکاف‌های صخره به عنوان محراب، گنبدی مسی و دیوارهای سخت سنگی. این بنا یکی از پربازدید‌ترین جاذبه‌های گردشگری هلسینیکی است.

 

مون سن میشل (Mont Saint-Michel)، نورماندی، فرانسه

 
در ششصد متری خط ساحل، این صومعه‌ی زیبا و شگفت‌انگیز در بالاترین نقطه‌ی صخره واقع شده است. این بنا به سبک گوتیک ساخته شده و ساخت آن در سال ۱۵۲۳ پایان یافته است. این صومعه تنها در زمان جزر و پایین بودن آب دریا و با عبور از ساحل و بالا رفتن از خیابان‌های شیب‌دار قابل دسترسی است. صومعه در بالاترین نقطه‌ی این جزیره‌ی کوچک قرار دارد. در قرون وسطی، زائران زیادی به این صومعه سفر می‌کردند، امروزه نیز گردشگران بی‌شماری برای دیدن این صومعه به این منطقه سفر می‌کنند.

 

St. Michael’s Mount، کورنوال (Cornwall)، انگلستان

این کلیسا و قلعه که بر قله‌ی جزیره‌ای صخره‌ای واقع شده، شباهت‌های بسیاری به همتای فرانسوی خود یعنی مون سنت میشل دارد. این کلیسا نیز از طریق گذرگاه‌های دست ساز گرانیتی در زمان جزر دریا قابل دسترسی است. این مکان دنج و آرام، کنجکاوی هر بازدید‌کننده‌ای را بر می‌انگیزد. به خصوص درباره‌ی داستان‌هایی که پیرامون تاریخچه‌ی آن، نقل می‌شود. از افسانه‌های ذبح شدن افراد غول‌پیکر تا دیدن فرشته‌ی مقرب، سنت میشل، در این کلیسا.

 
پرستش‌گاه سالت لیک، سالت لیک سیتی (Salt Lake City)، یوتا (Utah)، 

ایالات متحده آمریکا

اسکار وایلد، این بنا را با عنوان مخوف‌ترین سازه‌ای که دیده، توصیف کرده است. این کلیسای مورمون و شاهکار مهندسی آن توسط Henry Grow طراحی شده است. وی با بهره‌گیری از تجربیاتش در پل‌سازی، این سازه را طراحی کرده است. این کلیسا در سال های ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۷ ساخته شده و گنجایش ۷۰۰۰ نفر را دارد. بزرگ‌ترین ارگ جهان در این کلیسا قرار دارد. گرچه اسکار وایلد نظر مثبتی راجع به این پرستشگاه نداشته، اما Frank Lloyd Wright آن را یکی از شاهکارهای معماری جهان توصیف کرده است. شکوه و عظمت این بنا، حیرت‌انگیز است.

 

معبد Dilwara، Mount Abu، راجستان، هند

این مجموعه که بین قرن‌های یازدهم تا سیزدهم میلادی ساخته شده است، از پنج معبد تشکیل شده که یکی از زیارتگاه‌های معروف و شناخته‌شده‌ی پیروان آیین جین (Jainism) است. معماری ساده‌ی این بنا، بازتابی از ارزش‌های صادقانه و ضد مادی‌گرایانه‌ی این مذهب است. معبد Vimal Vasahi، که معروف‌ترین آنها است، از سایر معابد چشمگیر‌تر است و تماما با مرمر سفید، تراشیده شده است. ستون‌ها، سقف، کف و دیوارهای این معبد با دقت و ظرافت تمام، کنده‌کاری شده‌اند و چشم هر بیننده را مسحور زیبایی و جزییات پیچیده‌ی خود می‌کنند. اعتقاد بر این است که ۱۵۰۰ سنگ‌تراش و ۱۲۰۰ کارگر در مدت ۱۴ سال، این بنای باشکوه و چشم‌گیر را ساخته‌اند.

Pura Tanah Lot، بالی، اندونزی

Pura Tanah Lot روی صخره‌ای که با فاصله‌ی کمی از بالی واقع شده، ساخته شده است. این بنا یکی از ۷ معبد دریایی ساخته شده در کناره‌های سواحل جنوب غربی است. گرچه، تنها اهالی بالی اجازه‌ی ورود به این معبد را دارند اما گردشگران بی‌شماری از بیرون به تماشای آن می‌نشینند. این مکان، یکی از زیارتگاه‌های مهمی است که با اسطوره‌شناسی بالی، گره خورده است. در حقیقت اینجا مکانی برای پرستش خدای دریا است. این بنا در قرن شانزدهم میلادی ساخته شده و اعتقاد بر این است که مارهای دریایی سمی، از این معبد در برابر مزاحمان، حفاظت و نگهبانی می‌کنند.

 

مسجد سلطان احمد یا مسجد آبی و ایاصوفیه، استانبول، ترکیه

این دو بنای با شکوه که در دو طرف یک میدان واقع شده‌اند، نمونه‌هایی از میراث جاودان این شهر هستند. ایا‌صوفیه نمونه‌ای از معماری بیزانس است که نزدیک به هزار سال بزرگ‌ترین کلیسای جامع جهان بود. ایاصوفیه قبل از اینکه به مسجد تبدیل شود، کلیسای رومی کاتولیک بود و اکنون نیز به موزه تبدیل شده است. ساختار و طراحی این بنا، الهام‌بخش ساخت مسجد سلطان احمد است که با نام مسجد آبی نیز شناخته می‌شود و در سال ۱۶۱۶ ساخت آن به پایان رسیده است. کاشی‌ها و شیشه‌های رنگی به کار رفته در نمای داخلی بنا، آبی‌رنگ هستند. این مسجد به نحوی ساخته شده که گنجایش ۱۰۰۰۰ نمازگزار را داشته باشد.

تئوتیئواکان (Teotihuacan)، مکزیکوسیتی، مکزیک

 
Teotihuacan یکی از بزرگ‌ترین شهرهای پیش‌کلمبیایی در آمریکا است.
در مرکز این مجموعه، خیابانی تحت عنوان "خیابان مرگ" وجود دارد و اطراف آن سازه‌هایی با ساختاری باشکوه  شامل دو هرم بزرگ، یکی برای خورشید و دیگر برای ماه، قرار گرفته اند که برای قربانی کردن انسان و حیوانات به کار گرفته می‌شدند. هنوز بر سر این موضوع که موسسان و سازندگان این بنا چه کسانی بوده اند بحث و مناقشه  وجود دارد اما گمان می‌رود، که ۱۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ساخته شده و در ۴۵۰ میلادی به اوج شکوفایی خود رسیده است. عظمت و تاریخچه‌ی این بنا، آن را به یک مکان دیدنی و فوق‌العاده، تبدیل کرده است.

معبد Prambanan، جاوه مرکزی، اندونزی

این مجموعه که بزرگ‌ترین معبد آیین هندو در اندونزی است از ۲۴۰ معبد تشکیل شده و جلوه‌ای از معماری کهن آیین هندو است. این معبد در سال ۸۵۰ میلادی ساخته شده است. ویژگی‌های جزیی و چشمگیر، زیبایی و شکوه معماری این بنا و ریزه‌کاری‌های نفیس در نقش‌برجسته‌ها، این بنا را از سایر موارد مشابهش، متمایز کرده است. معبد مرکزی ۱۵۴ پا ارتفاع دارد و به خدایان، Shiva، Brahma و Vishnu اهدا شده است. این بنای مذهبی، عظمت در ابعاد و ریزبینی و دقت در جزییات را یک جا جمع کرده است.

 

قصر پوتالا (Potala Palace)، تبت، چین

این سازه که هنوز پا بر جا است به دستور پنجمین دالایی لاما در سال ۱۶۴۵ ساخته شده و تکمیل کردن آن، بیشتر از پنجاه سال طول کشیده است. این قصر، هم محل استقرار دولت و هم اقامت‌گاه زمستانی دالایی لاما است. قصر سفید محل زندگی دالایی لاما است در حالی که قصر سرخ مکانی برای عبادت و تعلیم به بودائیان تبتی است. این بنا، سیزده طبقه و بیشتر از هزار تالار و اتاق دارد. این بنا به قدری دارای اهمیت و چشم‌گیر است که Zhou Enlai ماموان خود را برای حفاظت از آن در برابر ارتش سرخ در جریان انقلاب فرهنگی چین، فرستاد.

 

معبد سفید یا Wat Rong Khun، استان چیانگ ری، تایلند

این معبد تماما سفید، محل تلاقی هنر و مذهب است. این بنا که نام اصلی آن Wat Rong Khun است با نام معبد سفید نیز شناخته می‌شود. ساخت آن در سال ۱۹۹۷ آغاز شده و همچنان ادامه دارد. Chalermchai Kositpipat، هنرمند سازنده‌ی این بنا، آموزه‌های مذهبی را با هنر و معماری مدرن، پیوند داده است. این بنای غیرمعمول و حیرت‌انگیز، تفسیر مجدد آموزه‌های بودا با استفاده از شیوه‌های مدرن است.  

انگکور وات (Angkor Wat)، کامبوج

یک راهب پرتغالی در قرن شانزدهم این بنا را این طور توصیف کرده است: سازه‌ای فوق العاده که توصیف آن با قلم ممکن نیست و هیچ بنایی مشابه آن در دنیا وجود ندارد.
Angkor Wat، که بزرگ‌ترین بنای مذهبی روی این کره‌ی خاکی است، مجموعه‌ای از بیش از صد معبد سنگی است که در قرن دوازدهم میلادی، ساخته شده اند. این مجموعه که در ابتدا به خدای هندو، Vishnu، تقدیم شده بود، بعد‌ها به یک معبد بودایی تبدیل شد. معماری اصیل خمری را می‌توان در این معبد به خوبی مشاهده کرد.

 

گزارشی از تپه های باستانی، سیلک یا سی ارک در کاشان - پویا منصفی تهرانی

Sialk ancient hill's

 تپه های باستانی سیلک

Sialk hill's


By pouya monsefi 

نوشتاری از پویا منصفی تهرانی

تپه های باستانی، سیلک یا سی ارگ در کاشان

is a large ancient archeological structure in Kashan, Iran. 

یکی از قدیمترین زیستگاه های بشر در ایران و قدیمی ترین زیگورات جهان
The oldest temple (zigorat) in the world

http://whc.unesco.org/


9000 years history!

!نه هزار سال تاریخ

منطقه سیلک در قلب شهر کاشان  به عنوان یکی از قدیمی ترین مراکز سکنای بشر ماقبل تاریخ در ایران شناخته شده است. تا پیش از آغاز کاوش های علمی، کسی به ارزش باستانی و اهمیت تاریخی آن پی نبرده بود. معبد باستانی این منطقه که زیگورات نامیده می شود ( در بخش شوش می توانید اطلاعات بیشتری در مورد زیگورات بدست اورید) قدیمی ترین زیگورات جهان است که حدود 6 هزار سال قدمت دارد. تاکنون تعداد زیادی زیگورات در ایران و منطقه باستانی عراق کشف شده است که زیگورات سیلک قدیمی ترین انها می باشد. تمدن منطقه یلیک بخشی از تمدن زاینده رود است که امروزه خشک شده است..

در سال 1311 هجری خورشیدی، هیاتی فرانسوی به سرپرستی دکتر گریشمن از طرف موزه لوور فرانسه، در این تپه ها به عملیات اکتشافی پرداختند و بعد از کندن کانال ها و گمانه های حفاری، نمونه ها و اشیای نفیس و نوید بخشی به دست آوردند که موجب شد تا سال 1316 خورشیدی، متناوب با این کاوش ها ادامه یابد. این منطقه مسکونی تاریخی  در جوار بقایای دریای تتیس (دریای عظیمی که تمام فلات مرکزی ایران و افغانستان را در برگرفته بوده) قرار گرفته و شاید با خشک شدن آرام دریاها و تغغیرات کره زمین  و پدید آمدن خشکی های حاصلخیز، انسان هایی را که احتمالا در ارتفاعات زندگی می کرده اند، به سمت خود کشانده است. سیلک منطقه ای بسیار کهن با قدمتی در حدود 9000 سال!

منطقه کاشان تا نزدیک قم هزاران سال پیش زیر اب دریا تتیس بوده است

سیلک شامل دو تپه شمالی و جنوبی، به فاصله 600 متری از یکدیگر و در قبرستان الف و ب می باشد. قبرستان الف با قدمت 4500 ساله در 200 متری جنوب تپه جنوبی قرار داشت که امروزه بر روی آن بلوار 24 متری کشیده شده و قبرستان ب نیز با قدمت 5000 ساله در زیر باغ ها و زمین های کشاورزی ضلع غربی تپه قرار گرفته است! .

این هیئت به سرپرستی رومن گیرشمن از نوامبر سال 1933 تا ژانویه 1938 با انجام سه فصل حفاری و کاوش در سیلک به ارزشهای والای این ناحیه پی برده و به نتایج قابل توجهی رسیدند. گزارش جامع این حفریات و تحقیقات در سال 1938 میلادی به صورت دو جلد کتاب به زبان فرانسه در پاریس منتشر شد. با انتشار این گزارش سیلک کاشان به عنوان مهد و خاستگاه یکی از کهن ترین تمدنهای بشری مطرح و نگاهها را به خود متوجه ساخت.این گزارشات امروزه به صورت یک منبع و مرجع اطلاعاتی راجع به فلات مرکزی ایران می باشدکه مورد استفاده محققین و باستان شناسان ایرانی و خارجی است. 

گریشمن ،نفر اول از سمت راست 

باستان شناسان ، ساخت سفال توسط انسان را نقطه اغاز تمدن و 

شهر نشینی انسان بر روی زمین می دانند

گیرشمن پس از انجام کاوش هایش چنین نتیجه گرفت که در محوطه سیلک،شش دوره فرهنگی متمایز را می توان مشخص کرد که از 7500 سال پیش آغاز شده و تا هزارۀ اول قبل از میلاد ادامه داشته است. 

باقیمانده زیگورات شهر باستانی سی ارک

نمایی از طرح بازسازی زیگورات شهرباستانی سی ارک

.ایرانیان 9 هزار سال است که با سفال گری اشنایی دارند

قدیمی ترین چرخ سفال گری جهان در منطقه سیلک کشف شده است. هنوز سفال گری به روش سنتی در ایران رواج دارد. شما می توانید در همدان ، روستای لاله جین مردمانی را به این شکل ببینید. از مراکز مهم سفال گری در ایران استان یزد و شهر زیبا رویایی " میبد " است . بعد از ایرانیان ، چینی ها نیز از باستانی ترین سفال گران جهان هستند

Clay pea, the world's oldest pottery 9000 years old

سفال نخودی ، قدیمی ترین سفال پخته جهان با قدمت 9000 سال

گزارش : به تازگی مردمانی با تـمدن نوسنگـی نیز در ایالت کانسوی چـین پـیدا شدند و ظروف سفالی آنهـا ویـژگـیهـایی هـمانـند ظروف سفالی شوش از لحاظ قدمت روش و فن تولید دارد شایان ذکر است که اثار بدست اماده در شهر کاشغر چین در استان سین کیانگ که بعضی اعتقاد دارند مربوط به تمدن چین است ، یا همگی ایرانی هستند و یا از تمدن ایران الهام گرفته اند.یادمان نرود که استان سین کیانگ چین حدود 500 سال بخشی از خاک ایران بوده است.

نتایج به دست آمده از کاوش ها بر روی تپه های سیلک تمدن ان را به شش دوره فرهنگی متمایز تقسیم می کند که عبارتند از:

دوره اول و دوم:

این دوره مربوط به قدیمی ترین و یا اولین ساکنان تپه شمالی است که حدود هشت تا نه هزارسال پیش شکل گرفته بود.بر اساس گزارش گیرشمن ساکنان اولیه در کلبه های موقت که آنها را با " نی " و شاخه درختان می ساختند و روی ان را با گل می پوشاندند زندگی می کردند. سپس خانه ها را با دیوار های چینه ای و در دوره دوم با خشتهای ساخته و شکل داده دست خویشتن می ساختند.و مردم ساکن تپه های شمالی ظروف سفالی بی نظیر خود را احتمالا در کوره ها ابتدای می پختند. در دوره دوم اول بر نقشهای هندسی سطوح سفالها را با نقوش گیاهی وحیوانی نیز تزیین می کردند. مردمان این دوره به شکار کشاورزی وشبانی می پرداختن و همچنین با یافتن رگهای طبیعی مس و استخراج انها را برای ساختن زیور الات کوچک بکار می بردند. مردم سیلک مردگان خود را بصورت جمع شده در حالی که سطح بدن انها را با قشر نازکی از محلول گل اخرا پوشش می دادن به همراه هدیه های به زیر کف منازل خود دفن می کردند که به اینگونه دفن ، دفن جنینی می گویند و گذشتگان ما اعتقاد داشتند انسان بعد از مرگش تولد دوباره می یابد و باید به همان شکل که به دنیا می اید به خاک سپارده شود.

دوره سوم :

در حدود 6100سال پیش ساکنان تپه های شمالی محل سکونت خود را ترک کرده واحتمالا عده ای از انها در فاصله حدود 600متری جنوب تپه های شمالی ساکن شدن(تپه جنوبی نام دارد).در این دوره خانه ها با خشتهای مستطیل شکل ساخته می شد و فرهنگ دفن مردگان به صورت دوره قبل بوده .در اواسط دوره سوم مردم از چرخهای سفال گری سود می جوستن و سفالها کوره های مخصوص که حرارت انها قابل کنترل بود پخته می شد و در تزیین انها علاوه بر نقوش قبلی از نقوش انسانی نیز استفاده می شد. تحقیقاهای گیاه شناسی نمایان گر ان است که کاشان در این دوره دارای اب وهوای معتدل بوده است. در این دوره صنعت گران سیلک روش استخراج نقره از سنگ معدن را فراگرفته و اشیاء زینتی و زیورالات را از نقره می ساختن . یکی از مهمترین پدیدهای فرهنگی اواخر دوره سوم استفاده از مهر های مسطح است .

دوره چهارم:

این دوره که از حدود 5000سال قبل اغاز شده وتا حدود 4500سال ادامه داشته به نام دوره اغاز نگارش یا اغاز دوره شهر نشینی یاد می شود. مهمترین تحول فرهنگی این دوره پیراپش خط و نگارش به صورت اولیه دانست.در این دوره از مهرهای استوانه یا سیلندری که منقوش به اشکال حیوانی یا هندسی بود استفاده می شود.که نمایان گر پیشرفت تجاری وبازرگانی در ان دوره بوده است به علت شرایط مساعد زندگی رشد جمعیت روند افزایشی به خود گرفت.

دوره ینجم :

این دوره که تاریخی در حدود 3200سال پیش دارد . مربوط به مهاجرت مهاجریم جدید اریایی نژاد به سیلک است . مهمترین فرهنگ این اقوام ساخته ظروف سفالی خاکستری رنگ است. معماری این مهاجران به روی بقایای ساختمانهای دوره قبل ساخته شد.فرهنگ خاک سپاری مردگاه دگرگون شد و این دوره اغاز استفاده از گورستانهای مجزا بود . گورستان مردم(گورستان الف) این دوره در 200متری جنوب تپه های جنوبی قرار داشت که امروزه به کلی تخریب شد است وتنها 15 قبر از مجموع این گورستان توسط کاوش گران فرانسوی مورد کاوش قرار گرفته و همچنین همچنان به دلیل اعتقاد به زندگی بعد از مرگ در کنار مردگان خود اشیاء سفالی ابزار اهنی و مهر و...قرار می دادن .

دوره ششم:

در تپه های جنوبی که بین سالهای 2800و2900سال متعلق به مردمانی بود که مردگان خود را در گورستان 250متری غرب تپه جنوبی (گورستان ب) دفن می کردن . به عقید گیرشمن انها مهاجران جدید بودن که در تپه های جنوبی ساکن شدند. در این دوره سطح کل تپه مسطح شد ودر نتیجه معماری دوره ینجم به طور کل از بین رفته. در این دوره فرهنگ خاکسپاری کمی دگرگون شد و علاوه بر عمال قبلی چاله گورها را به شکل تپه در می اوردن و برخی از این گورها با سنگهای تراش خورده و یا اجرهای بزرگ پوشانده می شود که احتمالا نمایانگر منزلت مردگان بوده است . مجموع 200قبر از این دوره توسط هئیت فرانسوی مورده کاوش قرار گرفته است. از شاخسهای دوره ششم ظروف سفلی است که کاربرده تدفینی داشته اند بعضی از این ظروف لوله دار و یا شکل حیوانات وپرندگان هستن. سطوع انها با نقوش هندسی،حیوانی و انسانی تزئین شده است.

دربیست و چهارم شهریور سال 1310 تپه های سیلک کاشان در فهرست آثار ملی ایران با شماره 38 به ثبت رسید . ناحیه سیلک (فتح یا و سکون لام در رایج ترین تلفظ) به عنوان یکی از قدیمی ترین مراکز سکنای بشر ماقبل تاریخ در ایران شناخته شده است. تا پیش از آغاز کاوش های علمی، کسی به ارزش باستانی و اهمیت تاریخی آن پی نبرده بود.

نقاشی بازسازی شده شهر سیلک در دوران باستان

 Old City silk painting restored

    

سرچشمه گفتار :

کتاب دو جلدی تپه های سیلک پروفسور رومان گریشمن باستان شناس فرانسوی و ریئس سابق موزه و مرکز تحقیقاتی لوور پاریس

دانشنامه آزاد ویکی پدیا

آنوبانینی (سایت جامع گردشگری ایران)
وب سایت رسمی پایگاه میراث فرهنگی سیلک
وب سایت آقای افشین معماریان
گریشمن در کتاب «به جستجوی سیلک» صفحه 72 جلد دوم هنر 

تلاشهای دکتر ملک شهمیرزادی باستان شناس ایرانی و انتشار نتایج طرح به صورت پنج جلد کتاب موجب شد تا بار دیگر نگاهها به سوی سیلک جلب شود . این کتابها که با عناوینی چون نقره کاران سیلک ، سفالکاران سیلک ، شکارگران سیلک ، نساجان سیلک و زیگورات سیلک منتشر شدند ابعاد تازه ای از تمدن ساکنان سیلک را به محققین و باستان شناسان معرفی نمود . ارائه فرضیه زیگورات بودن تپه ها از سوی جناب دکتر نیز عامل مهمی در افزودن اهمیت سیلک شد . 

سفال گری ، این یادگار دیرینه گذشتگان را فراموش نکنیم

این کتاب در ایران موجود است

Sialk ancient hill's

Sialk hill's

is a large ancient archeological structure in Kashan, Iran. 

by: pouya monsefi tehrani - iranian archaeologist 

It is claimed to be the world's oldest ziggurat, dating to the 6th millennium BC, tucked away in the suburbs of the city of Kashan, in central Iran, close to Fin Garden. 

The culture that inhabited this area has been linked to the Zayandeh Rud Civilization.

This region remains in the vicinity of the ancient Tethys Sea (ocean, all the central plateau of Iran and Afghanistan have taken on) were dry and calm sea, with perhaps eight thousand years ago and the rise of fertile land, human beings that probably Heights are living, has brought to his side.

In 1311 Politics, a French delegation headed by the doctor Grishman Louvre in France, the hills began to reconnoitre

Silk two hills north and south, 600 meters away from each other and in the cemetery and B are. A 4500-year-old cemetery on a hill 200 meters south of the South were now on the Boulevard 24 meters drawn and the old cemetery B in 5000 following years of gardens and agricultural land west side of the hill has been!

The committee to oversee Roman Ghirshman from November 1933 to January 1938 with three seasons to do drilling and exploration in the area, Silk to the values of realized and reached considerable results. Comprehensive report on the excavations and research in 1938, two books were published in French in Paris. Silk Kashan with the publication of this report as the cradle and origin of the most ancient human civilizations raised and looking to understand their construction. Today, these reports as a resource and reference information about the Central Plateau of Iran used Bashdkh Iranian scholars and archaeologists and foreign.

Ghirshman After exploring its area concluded that Silk, six distinct cultural periods can be revealed that from 7500 years ago and started up the first millennium BC has continued.

Double Necropolis

What remains of this 6000-year-old ziggurat is not in a favorable condition like many other ancient ruins in Iran[3]. At the site, there are actually two structures (necropolis) at Sialk situated several hundred feet from each other. The three platforms of the larger ziggurat however still remain in place. Not much remains of the smaller structure. The Louvre has also excavated a cemetery near the structures that have been dated as far back as 7500years. 

Sialk is one of four ziggurats built by the Elamite civilization. The other three are: Choqa Zanbil (1250 BC), Susa ziggurat (1800 BC), and Haft Teppeh [5] (1375 BC), all in Khuzestan. The Ziggurat at Ur was rebuilt by Saddam Hussein with bricks stamped with his name. Sialk is the 32nd and most recent ziggurat to be discovered. 

"Teppe Sialk" (In Persian, Tappe means "hill" or "mound") was first excavated by a team of European archeologists headed by Roman Ghirshman in the 1930s. His extensive studies were followed by D.E.McCown, Y. Majidzadeh, P. Amieh, up until the 1970s, and recently reviewed by Iran's Cultural Heritage Organization in 2002 (led by Shah-mirzadi, PhD, U of Penn). But like the thousands of other Iranian historical ruins, the treasures excavated here eventually found their way to museums such as The Louvre, The British Museum, The Metropolitan Museum of Art in New York, and private collectors. 

The Sialk ziggurat has 3 platforms, and although the ziggurat itself was built in 2900 BC, it still predates Urnamu's Ziggurat at Ur, which was built in 2100 BC. However, the earliest archeological remains of the north mound date back to the middle of the 6th millennium BC, i.e. about 7500 years ago. A joint study between Iran's Cultural Heritage Organization, The Louvre, and Institute Francais de Recherche en Iran also verifies the oldest settlements in Sialk to date back to 5500 BC.

9,000 yr old mysterious burial ritual

 discovered in Iran

An ancient skeleton discovered at the Sialk site

As reported by the Discoveryon academic website on May 18, 2009, archeologists at Iran’s Sialk Mound recently discovered a mysterious burial ritual dated to approximately 9,000 years ago. Sialk is located in the center of Iran.

Iran’s Press TV reported on May 11, 2009 that an Iranian-Polish archeological team have come upon a fascinating discovery at Sialk: a mysterious burial ritual.

Hassan Fazeli (the director of Iran’s Archeology Research Center) has stated:

“In this 9,000-year-old practice, four bodies were burned at a heat of 400 to 700 degrees. The ash and remains of the bodies were then buried in a jar…Traces of red petals were found in the jar. Archeologists believe red flowers signified life and eternity in ancient Persia…A burial ritual encompassing burning has never been observed in Iran…It makes the rare discovery of great importance“

The recent exciting discoveries have resulted in the convergence of a larger archaeological team at the site. These include archaeologists not just from Iran but France, Italy, England and Germany. This new team has been examining the northern mound at the site for a week.

Pottery has human civilization on Earth

"The taste and talent of this people can be seen through the designs of their earthen wares", R. Ghirshman

The history of the art of pottery in Iran goes back into ancient time. When agriculture came into existence and cultivation started on Iran's plateau by me primitive races of this land, people made utensils of killed clay in order to meet their needs. 

Fingerprints of primitive natives of Iran can be seen on these earthenware. The first earthenware were two kinds, black utensils and red ones, both of these had very simple construction. 

Gradually, simple earthenware, were being deco rated by geometric designs. Studying these designs shows us that Iranians were very skillful in making designed earthenware and represented these designs in a very lively and beautiful manner. Iran could be called the main birth place of designed 

earthenware utensils. Designing earthenware in Iran started about 4 thousand years BC 

One of the oldest known dwelling places of Mian on the plain is "Sialk Hill" in south of Kashan. The board of archaeologists of "Louvre Museum" have found many earthen utensils through the excavation of this hill. In the earthens, found in Sialk, there are,snakes, wild goats and horses as 

Sialk painted pottery well as geometric designs on these earthenware. 

The sun and horse are the symbol of Indo-European tribes. The other designs found on Sialk's earthens are simple lines curved lines, intersecting lines, plants and flowers and simple geometric designs. The earthen works of Sialk belong to 10th up to 9th century BC 

More earthenware than any other thing were found in Sialk graves and these made a lot of information accessible. Everything in these earthens, the strength of their paste, kilning temperature, enameled color surface, designs and styles which have symbolic values are novel, each sign symbolized a man, some of these earthens were used in shrouding and burial ceremonies. There are images of a hunter, warrior and a roaring lion, painting on two pieces of engraved earthenware belonged to Sialk. In addition to these some "Plytons" were found in the form of animals and specially birds, among the earthen utensils of Sialk. 

9 thousand years of Iranian pottery that are familiar.
World's oldest pottery wheel in silk have been discovered. After the Persians, the ancient Chinese as well as expensive ceramics and old world

In "Khuzestan Plain" in Shush, French archaeologists excavated more than 83 hills belonging to prehistory during the years 190 up to 1946, and found varieties of earthen works. D. Macconn the chief of the board of excavation in Shush studied these works in the art of pottery point of view. 

Among the explored earthenware in Shush there are gray earthenware, designed by images of birds, sea beasts, wild goats humped cows and geometric images. The dwellers in Shush inspired their designs through nature. The artists engraved their supposed designs on earthenware, then colored the trenches red and white. Earthenware of Shush are very valuable artistically and are elegant. They are made of fine clay. 

Clay pea, the world's oldest pottery 9000 years old

سفال نخودی ، قدیمی ترین سفال پخته جهان با قدمت 9000 سال

Dr. E. Smith famous archaeologist discovered valuable earthen objects in two years of excavations done in Tepe Hisar" of "Damghan". They belong to the beginning of four and second centuries BC.

The earthenware discovered at the lower part of the hill were made of red clay, all hand made but the earthens which belonged to the beginning of the second thousand year BC were made by using the pottery rotating machine, these earthens are brown and buff in color, different kinds of decanters, vases and chalices provided with a stand in these excavations were found, which have an importance in prehistoric art of pottery of Iran. The designs on these utensils are in two forms, superficial and engraved. Perfect earthen utensils belonging to the first thousand year BC made by "Hasanlu" civilization in Azarbaijan were also found. These earthens are the works of artists of "Mannai" tribes. Earthen piped containers are the most interesting containers of this prehistoric region. Potter artists made the handle of these containers in different forms like the head of a ram, goat or foxes, some earthen tripods in Hasanlu graves were found which have been used for putting pots on them. Some of the earthen tripods are engraved. "Hasanlu" earthens are gray, red and yellow in color. These earthens were used in shrouding and burial ceremonies of the dead. The human or animal who was buried in that ceremony, was represented as a statue or an engraved earthenware. "Hasanlu's" earthenware completely look like "Khoorvin" earthenware. 

Sialk, and the entire area around it, is thought to have first originated as a result of the pristine large water sources nearby that still run today. The Cheshmeh ye Soleiman (or "Solomon's Spring") has been bringing water to this area from nearby mountains for thousands of years. The Fin garden, built to its present form in the 1600s is a popular tourist attraction today. It is here where Persian Kings of the Safavid dynasty would spend their vacations away from their capital cities. It is also here where, Piruz (Abu-Lu'lu'ah), the Iranian assassin of Islam's second Caliph is buried. 

 Old City silk painting restored

  

سایتهای باستان شناسی چگونه جایی هستند ؟

سایتهای باستان شناسی Site Types in Archaeology

سایتهای باستان شناسی چگونه جایی هستند ؟

 By pouya monsefi Tehrani Archaeologist

پویا منصفی تهرانی باستانشناس

Site Types in Archaeology

That each region and searching for archaeological excavation and historical speculation to be known archaeological site.

هر منطقه تاریخی که مورد حفاری و جستجوی باستان شناسی و تاریخی  و گمانه زنی  برای اکتشاف اثار باستانی قرار گیرد را سایت باستان شناسی می گویند..

سایت باستانی گوهر تپه در استان مازندران - ایران در حال گمانه زنی

Gohar Tepe archaeological site in Mazandaran Province - Iran in speculation

انواع مهم سایتهای تاریخی و باستان شناسی 

:Kinds of historical and archaeological sites

منبع : وبسایت رسمی سازمان فرهنگی ملل متحد : یونسکو

Reference : UN - UNESCO

http://whc.unesco.org/en/statesparties/ir

Ancient House Types    خانه های تاریخی 

همانند خانه های تاریخی در یزد و کاشان و کرمان

  Ancient Roads    راه  و جادههای باستانی

جاده های تاریخی ( همانند بقایای جاده ابریشم یا جاده شاهی هخامنشی در شیراز و یا جاده شاه عباسی در بهشهر )

part of extensive transportation networks that played an important role in many ancient 

civilizations

   Ancient hills   تپه های باستانی

تپه های باستانی - مهمترین مناطق و سایت باستانی به شمار می آیند - همانند تپه های 4 هزار ساله سیلک در کاشان و یا تپه های شهر سوخته در زابل - گوهر تپه - تپه میل در تهران - تپه های قیطریه تهران - تپه های جیرفت ،مارلیک و .... تمامی این تپه ها شهر ها و تمدنهای بسیار باستانی و با ارزش هستند که همانند یک گنج بزرگ و کتاب تاریخی دارای اطلاعات گرانبهای باستانی هستند. 

                   اماکن ستاره شناسی      Astronomical Observatories

Buildings meant to track time have been constructed for some five thousand years. in iran's of the important astronomical observatories around the world.

اختر باستان شناسی : یکی دیگر از شاخه های مهم در سایت های باستانی است - که شامل مکان ها و بنا هایی است که نیاکان ما برای ستاره شناسی و هوا شناسی و تععین گرما و سرما و آغاز فصول مختلف استفاده می کردند . همانند رصد خانه مراغه و سمرقند در ایران و یا کعبه زرتشت و یا چهار تاقی نیاسر.

Burial Types          تدفین و گورهای باستانی    

In the past iranian and Egyptian people memorialized their dead in many different ways

ایرانیان و مصریان باستان , مردگان خود را به اشکال مختلف و جالبی به خاک می سپردند که هر کدام نشانه اعتقادات مختلف و عجیب و غریب انها بوده که از نظر مردم شناسی بسیار جالب است..یکی از 

سایت جالب برای کاووش در این مورد گورستان های قدیمی و معابد و قبر های پادشاهان است

Ancient Caves    غارهای باستانی و تاریخی

Iran and many parts of the world, there are historic caves - caves of Geology life to over 10 million years ago and looks like a safe place for the ancient people lived were so many caves in the works of old people and tools original fossils and ancient animal bones and paintings of ancient people can be found. Like Ali Sadr Cave in Hamedan and Zanjan (KATALE KHOR) cave and cave in Kurdistan castle cave teapot (GHORI GHALE), all residential locations in early humans is 3 million years ago.
در ایران و خیلی از نقاط جهان ، غارهای تاریخی وجود دارند - از نظر زمین شناسی عمر غارها به بیش از 10 میلیون سال می رسد و چون محل امنی برای سکونت انسانهای باستان بوده ، لذا در بسیاری از این غارها اثار قدیمی و ابزار انسانهای اولیه و فسیل و استخوانهای حیوانات باستانی و نقاشی های انسانهای باستان یافت می شود. همانند غار علیصدر در همدان و غار کتله خور در زنجان و غار قوی قلعه در کردستان که همگی مکانهای مسکونی انسانهای اولیه در 3 میلیون سال پیش بوده است. 

  

   Desert Castles and Caravansar    

کارونسرا ها و قلعه های قدیمی در بیابانها

قدیمی ترین هتلهای جهان  (Oldest hotels in the world) 

Almost 480 years ago to confirm book of Iran's Caravansary (dr  Reza Moradi Ghias Abadi ) at the time of Shah Abbas the Great One thousand hotel and Caravansari in the desert and the caravan routes and business travelers for rest and Caravans was built. Caravanserai of the ancient Iranian exactly "modern hotel structure was the same so that the Caravansari The Guardian, cleaners, shopping center and trade, banks, transport station (Astbl) families room and , water reservoir , there is a restaurant and  Bathroom .This sample can be Hotel Shah Abbas in Isfahan, which was a royal caravanserai can be cited. 

NOTE : To see photos of Caravansari, you name Iran Caravansari in Google search

قدیمی ترین هتلهای جهان به نام کاروانسرا ، توسط ایرانیان در بیابانها و جاده های قدیمی ساخته شده است. 
درحدود 480 سال قبل به تائید آمار کاروانسرا های ایران ( دکتر رضا مرادی غیاث آبادی) در زمان شاه عباس بزرگ یک هزار هتل و کاروانسرا در بیابانها و مسیر های کاروانی و تجاری ایران برای استراحت  مسافرین و کاروانها ساخته شده بود. کاروانسرا ها باستانی ایران دقیقا" با ساختار هتل های امروزی برابر بود به طوری که در کاروانسرا ها : نگهبان ،نظافت چی ،مرکز خرید و داد و ستد ، بانک ، ایستگاه وسایل نقلیه ( استبل ) ، حمام ، محل خواب مجریدن و خانواده ها ، آب انبار ، رستوران وجود داشته است. از این نمونه می توان به هتل شاه عباس اصفهان که خود یک کاروانسرای شاهی بوده است می توان اشاره کرد .
برای دیدن عکسهای کاروانسرا ، می توانید نام کاروانسرا های ایران را در گوگل جستجو کنید.

         http://www.unesco.org/ منبع  : Reference 

  

NOTE: from other archaeological sites there more that we took to introduce the most important.

  

نکته : از نظر باستان شناسی سایت های دیگر نیز وجود دارد که ما بیشتر به معرفی مهمترین انها پرداختیم . از جمله سایتهای دیگر باستان شناسی می توان به : شهر ها ، دیوار ها ،رودها ،درخت و گیاهان ،معابد و اماکن 

زیارتی و مذهبی ،مرداب ها  نیز اشاره کرد

 By pouya monsefi Tehrani Archaeologist

پویا منصفی تهرانی باستانشناس