پویا منصفی باستانشناس و پژوهشگر تاریخ
شرق شناسان اروپایی به قول استاد گرامی و مرحوم بنده پروفسور منوچهر ستوده دزدان بی سواد شرق شناس که کوچکترین اطلاعاتی در مورد فرهنگ و اداب و عقاید مردم ایران باستان نداشتند ، وقتی به ایران آمدند و کتیبه های هخامنشی و اشکانی و ساسانی را مشاهده نمودند و بدون اطلاع از عقاید زرتشتیان مبنی بر یکتا بودن و قابل روئت نبودن خداوند ، دیدند که هر جا در این کتیبه ها نام خداوند آمده بالای آن نیز این علامت و یا نگاره قرار دارد. لذا در کتابهای خود عکس این نگاره را چاپ نموده و زیر آن نوشتند : تصویر اهورامزدا ؟؟!!!؟؟!!؟ این در حالی است که زرتشتیان نام پرودگار را اهورامزدا گفته و برای خداوند هیچ گونه تصویری قائل نیستند و آن را شرک می دانند و پروردگار هستی را یکتا می دانند.شما این اشتباهات را در کتابهای سرپرسی سایکس ، دکتر گریشمن ،دکتر ژاک دو مورگان می توانید ببینید. ضمن اینکه معنی لغت فروهر به معنای روح و روان خوب است ، همان چیزی که فرشته به ان می گوییم .
اهورامزا یک واژه ترکیبی هخامنشی - اوستایی است که به معنای : دانای بزرگ همه چیز و همه کس
نام این نگاره : فره وهر است . فره وهر به معنای ارواح پاک یا همان فرشته پاک انسان یا روح پاک است.
فره وهر ها فرشته هایی هستند که هم می توانند بصورت انسانهای زمینی با شند ویا فرستاده خداوند که برای راهنمایی انسانها می ایند و یا آمده اند.
ماه فره وردین یا فروردین در ماه های باستانی ایران یعنی ماه فروهر ها ! از این جهت نام گزاری شده که چون ستاره شناسان باستانی ایران توانسته بودند محاسبه کنند که درست در این زمان کره زمین به محل حرکت اولیه حرکت خود رسیده از این جهت یکسال و یک دوره چرخش آن تکمیل گردیده و نیز چون فصل زمستان که فصل مرگ و نابودی است تمام شده و سبزه ها و گیاهان جان تازه ای گرفتند و دوباره فعالیت کشاورزی و دامداری که پیشه اصلی ایرانیان طی صد ها سال بوده آغاز می شود و خداوند خیر و برکت خود را با ارواح پاک و فرشتگان ، جهت راهنمایی انسانها به زمین می فرستند از آن رو این ایام را نوروز می گفتند…. چون زمین مجددا زنده می شد و زندگی دوباره اغاز می گردید که وابسته به نور خورشید و گرما بود . نور خورشید و گرما و فصل کشاورزی برای ایرانیان باستان تنها انگیزه برای زندگی بود و معجزه خداوند برای انها بود . از این رو که زندگی ایرانیان باستان به فصل تابستان و گرما و کشاورزی و دامداری وابسته بود .
مردم ایران زمین برای پذیرایی از فرشتگان و ارواح پاگ گذشته ، خانه های خود را جاروب می کردند و لباس تمیز می پوشیدند و به دیدن افراد با تجربه و پیران دور و نزدیک می رفتند...
پس ماه فروردین ماه فروهر هاست و فروهر یا فره وهر ارواح پاک گذشتگانند که برای راهنمایی ما آمده اند.
اما معانی این نگاره باستانی و عجیب چیست ؟؟
این نگاره یک نگاره و یا علامت زرتشتی نیست . بلکه صد در صد ایرانیست و زرتشتیان بخاطر معانی عرفانی این نگاره که تماما" بر اساس عقاید زرتشت بزرگ بوده و یاد آور تمدن عظیم و فرهنگ بالای ایرانیان است ، آن را نکو می دارند و از آن استفاده می نمایند. این علامت به اشکال مختلف حتی قبل از زمان زرتشت در نزد ایرانیان که آئین مهر و میترا داشتند رواج داشته و در آثار بدست آمده از مناطق سکونت ایلامی ها و مادها مانند همدان و شوش دانیال مشهود و مشخص است .
معنی بخش شماره 1 : قرار دادن چهره یک پیرمرد سالخورده در این نگاره اشاره به شخص نیکوکاری و یکتا پرستی دارد که رفتار و ظاهر مرتب وپسندیده اش سرمشق و الگوی دیگر مردمان بوده است
و دیگران تجربیات وی را ارج می نهادند
معنی بخش 2 : دست راست نگاره به سوی آسمان دراز شده است که این اشاره به ستایش "دادار هستی اورمزد" خدای واحد ایرانیان دارد که زرتشت در 4000 سال پیش آنرا به جهان هدیه نمود
معنی بخش 3 : چنبره ای ( حلقه ای ) دردست چپ نگاره وجود دارد که نشان از عهد و پیمانی است که بین انسان و اهورامزدا ( خداوند )بسته میشود و انسان باید خدای واحد را ستایش کند و همیشه در همه امور وی را ناظر بر کارهای خود بداند . مورخین حلقه های ازدواجی که بین جوانان رد و بدل می شود را برگرفته شده از همین چنبره میدانند و آنرا یک سنت ایرانی میدانند که به جهان صادر شده است . زیرا زن و شوهر نیز با دادن چنبره ( حلقه ) به یکدیگر پیمانی را با هم امضا نموده اند که همیشه به یکدیگر وفادار بمانند.
معنی بخش 4 : بالهای کشیده شده در دو طرف نگاره اشاره به تندیس پرواز به سوی پیشرفت و ترقی در میان انسانهاست و در نهایت امر رسیدن به اورمزد دادار هستی خدای واحد ایرانیان است
معنی بخش 5 : سه قسمتی که روی بالها به صورت طبقه بندی شده قرار گرفته است اشاره به سه دستور جاودانه پیر خرد و دانش جهان "اشو زرتشت" دارد . که بی شک میتوان گفت تا میلیون سال دیگر تا جهان در جهان باقی باشد این سه فرمان پابرجاست و همیشه الگو و راهنمای مردمان جهان است . این سه فرمان که روی بالهای فروهر نقش بسته شده همان کردار نیک - گفتار نیک - پندار نیک ایرانیان است
معنی بخش 6 : در میان کمر پیرمرد ایرانی یک چنبره ( حلقه ) بزرگ قرار گرفته شده است که اشاره به " دایره روزگار" و جهان هستی دارد که انسان در این میان قرار گرفته است و مردمان موظف شده اند در میان این چنبره روزگار روشی را برای زندگی برگزینند که پس از مرگ روحشان شاد و قرین رحمت و آمرزش الهی قرار بگیرد
معنی بخش 7 : دو رشته از چنبره ( حلقه ) به پایین آویزان شده است که نشان از دو عنصر باستانی ایران دارد . یکی سوی راست و دیگری سوی چپ . نخست " سپنته مینو" که همان نیروی الهی اهورامزدا است و دیگری "انگره مینو" که نشان از نیروی شر و اهریمنی است . انسان در میان دو نیروی خیر و شر قرار گرفته است که با کوچکترین لرزشی به تباهی کشیده می شود و نابود خواهد شد . پس اگر از کردار نیک - گفتار نیک - پندار نیک پیروی کند همیشه نیروی سپنته مینو در کنار وی خواهد بود و او به کمال خواهد رسید و هم در این دنیا نیک زندگی خواهد کرد و هم در دنیای پسین روحش شاد و آمرزیده خواهد بود
معنی بخش 8 : انتهای لباس پیرمرد سالخورده باستانی ایران که قدمتی بیش از 4000 سال دارد به صورت سه طبقه بنا گذاشته شده است که اشاره به کردار نیک - گفتار نیک - پندار نیک دارد . پس تنها و زیباترین راه و روش نیک زندگی کردن و به کمال رسیدن از دید اشو زرتشت همین سه فرمان است . که دیده می شود امروز جهان تنها راه و روش انسان بودن را که همان پندارهای زرتشت بوده است را برای خود برگزیده است و خرافات و عقاید پوچ را به دور ریخته است .
این تنها گوشه ای از آثار نیاکان گرامی ماست که امروز وظیفه ماست از آن پاسداری کنیم
. به امید روزی که ایرانی به هویت ملی خویش بازگردد . اینجا تنها این آرزوی داریوش بزرگ که در سنگ نبشته های خود به جای گذاشته است به حقیقت می پیوندد
از مجموعه تحقیقات و مقالات پویا منصفی تهرانی
